Witaj na forum, wygląda na to, że przepisy swoje, a logika swoje.
Jak ocenisz poruszanie się po jezdni w terenie wiejskim, gdzie nie ma ścieżek rowerowych, a nawet chodnika. Jako kierowca wolałabym, żeby nartorolkarz jechał jak rowerzysta, prawą stroną jezdni. Łatwiej ocenić odległość, jeśli nie zbliża się do mnie. Czyli jadę za takim, zwalniam do jego prędkości i jak jest wolna lewa, to wyprzedzam. A jeśli nartorolkarz pojedzie lewą stroną, jak pieszy, droga jest wąska i nie mogę go wyminąć, bo lewa strona zajęta albo zakręt albo inny powód, to nawet jeśli zwolnię maksymalnie, to on mi wjedzie pod auto. Bo zakładamy, że ma jakąś prędkość i na widok nadjeżdżającego pojazdu nie zatrzyma się nagle i nie zejdzie na pobocze jak pieszy. Robi się niebezpiecznie wtedy. Jadąc na nartorolkach tym bardziej wolę sobie tego nie wyobrażać.

Masz pełną rację, że te przepisy nie przystają do takich aktywności jak nartorolki.
Ja osobiście wolę, aby nartorolkarz był traktowany jak rowerzysta, choć to może rodzić pomysły o wyposażenie.
Jako kierujący, widząc zbliżajacego się do mnie lewą stroną nartorolkarza, nie wiedział bym czego się spodziewać. Z formalnego punktu widzenia powinien on zjechać na pobocze i zrobić miejsce pojazdowi, ale jak wiemy nie jest to takie proste.
Nie chcę nikogo namawiać do łamania przepisów ruchu drogowego, ja jednak kieruję się zdrowym rozsądkiem. Nie wyobrażam sobie, np. jechać chodnikiem (dodatkowo brukowanym) pomiędzy pieszymi, jeśli obok jest droga dla rowerów.