Uphill Przehyba szansą na kultową polską imprezę

Koniec października to ryzykowny termin na organizację imprezy na nartorolkach. W tym czasie w górach możemy nawet spodziewać się śniegu, a deszczowe dni nie należą do rzadkości. Na szczęście w tym roku zawitała do nas złota polska jesień. Piękno tej pory roku szczególnie widać w górach. W Popradzkim Parku Krajobrazowym na asfaltowej trasie biegnącej na Przehybę (1175 m n.p.m.) z Gabonia, niedaleko Starego Sącza, w dniu zawodów natura szczególnie hojnie prezentowała swoje wdzięki.

Lasy rażące kolorami wyostrzonymi przez słońce, wdzierające się w niżej położone kotliny mgły, oszronione, niemal całe białe drzewa iglaste, z których topiąca się woda kapała niczym rzęsisty deszcz. To wszystko wynagrodziło uczestnikom przyjazd i zachęcało do pięcia się pod morderczy podbieg.

Trasa wyścigu należy z pewnością do jednej z trudniejszych w Polsce. Choć dystans biegu wynosił tylko 6,5 km, startujący pokonali przewyższenie około 600 metrów. Dla porównania na trasie podbiegu z Dusznik Zdroju do Zieleńca na dystansie 11 km różnica wysokości wynosiła zaledwie 350 metrów. Zawodnicy, którzy mieli okazję porównać te obie trasy, a także startować we wszystkich tegorocznych imprezach na nartorolkach w Polsce, zgodnie potwierdzali, że Uphill Przehyba to najcięższy bieg roku.

Tegoroczny podbieg na Przehybę można określić jako imprezę towarzyską. Na starcie stanęło raptem 15 śmiałków, w tym 6 zawodniczek w wieku gimnazjalnym. Panowała doskonała atmosfera, jak bywa zawsze gdy spotykają się pasjonaci sportu, często od lat rywalizujący ze sobą na nartach i nartorolkach. Znamy wiele przykładów renomowanych i cieszących się popularnością zawodów, które rozpoczynały się takim towarzyskim zrywem. Być może Uphill Przehyba za kilka lat stanie się jedną z ważniejszych imprez w kalendarzu, a uczestnicy pierwszej edycji będą dumni, że od początku tworzyli tę legendę.

Nie ma zawodów bez zwycięzców i klasyfikacji. Bieg rozegrany był techniką dowolną. Większość uczestników wybrała styl łyżwowy, byli też biegnący klasykiem.

Wyniki open

1. Norbert Kuczera 0:38:09
2. Dariusz Mazurkiewicz 0:40:43
3. Marek Tokarczyk 0:41:28
4. Dariusz Ślaga 0:42:33
5. Witold Trojak 0:43:33
6. Błażej Stelmaszyk 0:44:01
7. Michał Rolski: 0:48:24
8. Edward Mucha 0:50:11
9. Franciszek Krupa 0:58:11
10. Ewelina Kołodziej 1:01:14
11. Zuzanna Kulig 1:11:20
12. Gabriela Dawiec 1:28:50
13. Magdalena Murzyn 1:30:31
14. Anna Zasadni 1:34:39
15. Zuzanna Jarosz 1:36:13

Najlepsi łyżwą

1. Norbert Kuczera
2. Dariusz Mazurkiewicz
3. Dariusz Ślaga

Najlepsi klasykiem

1. Marek Tokarczyk
2. Błażej Stelmaszyk
3. Michał Rolski

Organizatorzy, wspierani przez Stowarzyszenie Sportowe Sokół Tarnów, deklarują chęć uczynienia z Uphillu Przehyba imprezy cyklicznej. Piękno Beskidu Sądeckiego i ciekawa trasa dają gwarancję popularności tej imprezy. Szkoda tylko, że takt na Przehybę jest tak wąski, a miejscami asfalt mocno wybrakowany i zanieczyszczony. Organizatorzy niestety nie mają na to wpływu, ale zwłaszcza ciasna droga, która nie daje możliwości swobodnego wyprzedzania się krokiem łyżwowym, nie pozwoli na masowy start większej liczby zawodników. Przy większej liczbie startujących zawody musiałyby się odbywać albo wyłącznie techniką klasyczną, albo przy starcie interwałowym.

Mamy nadzieję, że organizatorzy, którzy na pożegnalnym ognisku wykazali zapał do corocznego urządzania podbiegu na Przehybę, wykażą się determinacją i już za rok w większym gronie zawodników znów będziemy wspinać się w najtrudniejszym uphillu w Polsce.

Zobacz trasę uphillu